عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللّٰهِ يَقُولُ: «لَا صَلَاةَ بِحَضْرَةِ طَعَامٍ وَلَا وَهُوَ يُدَافِعُهُ الْأَخْبَثَانِ»
Həzrəti Aişə (r.anhə) Allah Rəsulundan (s.ə.s.) belə eşitdiyini nəql etmişdir:
“Süfrə hazırkən və bir də böyük və kiçik ayaq yolu ehtiyacı ola-ola (rəf edilmədən) qılınan namaz kamil və mətlub (arzu edilən) namaz deyildir”. [Müslim, Məsacid 67]
İzah: Namaza başlayarkən qəlbi dünya ilə bağlayan və insanı Rəbbin hüzurunda məşğul edən amillərdən uzaqlaşmaq lazımdır. Əks halda, namazdan gözlənilən nəticəni almaq, namaz zahirən qılınsa da, ruhən və mənən ideal olan namazı iqamə etmək mümkün olmayacaq. Buna görə də sözügedən hallarda namaz qılmaq məkruhdur. Ancaq vaxtın çıxması kimi hallar istisnadır, bu halda əvvəlcə namaz qılınmalıdır
Kim Ramazanda inanaraq və savabını Allahdan gözləyərək, Onun rizasını qazanmaq üçün qiyam edərsə (təravih namazı qılarsa), keçmiş günahları bağışlanar.
İmsak dan yeri ağarmağa başlayandan (imsak vaxtından), iftar (axşam namazı) vaxtına qədər ibadət niyyəti ilə yemək, içmək, cinsi əlaqə və digər orucu pozan şeylərdən uzaq durmaq deməkdir. İmsakın ziddi iftardır.
Namaz qılan şəxsin qabağından insanlar rahat keçsin deyə qoyuduğu maneəyə (kürsü, stul, çanta və s.) sütrə deyilir. Divar və ya sabit bir şey də (dirək, ağac, namaz qılan şəxs və s.) sütrə sayılır. Sütrəyə əməl etmək sünnədir.
Qurani-Kərimdə on dörd səcdə ayəsi var. Bu ayələrdən hər hansı birini oxuyan və ya dinləyən səcdə etməlidir. Həmin səcdəyə tilavət səcdəsi deyilir.
Rəsulullah (s.ə.s) beş vaxt fərz namazdan əlavə nafilə namazlar qılaraq ibadət həyatını gözəlləşdirmişdir. Peyğəmbərimizin (s.ə.s) qıldığı nafilə namazlardan biri də duha namazıdır. Duha kəlməsi ərəb dilindən tərcümədə “səhər və ya quşluq vaxtı” deməkdir. Quranın 93-cü surəsi də “Duha” surəsidir. Duha namazına quşluq namazı da deyilir.