Cümə günü Müsəlmanların bayram günüdür. Orucu bu günə xas edərək tutmaq Əfəndimiz (əleyhissalətu vəssələm) tərəfindən qadağan edilmişdir. Bir hədislərində Peyğəmbər Əfəndimiz: “Gecələr arasında yalnız cümə gecəsini ibadətə təsis etməyin, yenə günlər arasında oruc tutmaq üçün yalnız cümə gününü təsis etməyin. Ancaq sizdən biri adəti olan bir oruc tutursa bu müstəsnadır.” buyurmuşdur.
Qəza, kəffarə və müəyyən vaxta bağlı olmayan nəzir orucları üçün gün batdıqdan etibarən ən gec imsak vaxtına qədər niyyət etmək lazımdır. Nafilə və Ramazan ayında tutulan oruc üçün niyyət bir qədər fərqlidir.
Kim Ramazan ayını oruclu keçirər və arxasınca şəvval ayından altı gün oruc tutarsa bütün ili oruc tutmuş kimi olar.
Bayram namazları iki rükətdir. Camaatla və səsli qılınır. Azan və qamət oxunmur.
Quranı Kərimdə keçən rabbaniyyun rabbani sözünün cəmidir və mənşəyi rabbi sözünə əsaslanır. Rabbi, “Rəbbin ardınca gedən” deməkdir; Rabbani dedikdə, Rabbi tanıyan və ona itaət edən şəxs nəzərdə tutulur.
Etikaf kişilərin əzan və iqamə oxunan, yəni camaatla beş vaxt namaz qılınan məsciddə, qadınların isə evin namaz otağında və ya otağın bir küncündə etikaf niyyəti ilə bir müddət gözləməsi, oturmasıdır.